เหตุการณ์สถดสยองเมื่อชายคนหนึ่งที่ทำงานในโรงงานแช่แข็งปลา
ได้เจอเหตุการณ์ที่เขาจะไม่มีวันลืม ขณะปฏิบัติงาน
เขาถูกขังอยู่ในห้องแช่แข็งโดยไม่ตั้งใจ เขาพยายามตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่กะทำงานได้สิ้นสุดลงแล้วและโรงงานก็ว่างเปล่า ไม่มีใครได้ยินเสียงเขา ท่ามกลางความหนาวเย็นที่กัดกินร่างกาย
เขาคิดว่าชะตาของตนคงจบลงตรงนี้ จนกระทั่งสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ประตูถูกเปิดออก!! พระเจ้าช่วย!! เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงงานเข้ามาช่วยเขาไว้ได้ทันเวลาราวกับปาฏิหาริย์
วันรุ่งขึ้น ผู้จัดการโรงงานที่ตกใจกับเหตุการณ์นี้ถามยามว่า "คุณรู้ได้อย่างไรว่าเขายังอยู่ข้างใน และไม่ได้ออกไปพร้อมกับคนอื่น?" ยามตอบด้วยน้ำเสียงเรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความหมายลึกซึ้ง "ในบรรดาคนงานทั้งหมด
เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ทักทายผมทุกวัน เขามักจะยิ้มให้และถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ คืนนั้นผมสังเกตว่าเขาหายไป ผมไม่ได้ยินเสียงของเขา ไม่เห็นรอยยิ้มของเขา ผมรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ผมจึงออกตามหาและพบเขา"
*บางครั้ง การกระทำเล็กๆ น้อยๆ อย่างการทักทายหรือรอยยิ้ม อาจกลายเป็นสิ่งที่เปลี่ยนชีวิตคนได้อย่างมหาศาล*
